İtalya---Cinqueterre/ Riviera di Levante

Sentiero Azzurro

Vernazze

Vernazze





Cinqueterre'de trekking yapmayı bu yaz, programlarım içine almıştım. Bu kadar çabuk gerçekleştireceğimi düşünmemiştim. Geç kalmadığım için çok mutlu oldum. Chiavari'den tren biletimi Monterosso Al Mare'ye aldım. Bu beş özel köy kuzeyden güneye doğru, Monterosso Al Mare,Vernazze,Corniglia, Manarola ve Riomaggiore.Köylerin özelliği denize dik kayaların üzerine kurulmuş olmaları.Trekkinge, bazıları güneyden başlıyor, bazıları kuzeyden. Ben gezi rotam içinde kuzeyden başladım. Nerede kalacağımı, neler yapacağımı bilemediğimden sırt çantamla yürümek zorunda kaldım. Birinci durak Monterroso Al Mare. Burası en büyük köy, kıyıda büyük bir plaj tamamen kumdan oluşuyor. Yolda herhangi bir harita, ya da rehber kullanmaya gerek yok. Buradan başladığınızda yol sizi götürüyor. Zaten belli yerlerde işaretler var. Ve yürüyüşüm başladı. Hava güneşli ama rahatsız edici sıcak yok, ekim ayı bu yürüyüs için ideal aylardan biri. Yürüyüşün en zor bölümü bu etap, dar patika yollardan, üzüm bağları arasında yürüyorum, tırmanma  başladı.Bu yola Sentiero Azzuro, mavi patika diyor italyanlar. Bazen yalnız yürüyorum, bazen yoldakilerle karşılaşıp ard arda yürümek zorunda kalıyoruz. Çunki yol çok dar, ancak bir kişinin yürümesine izin veriyor çoğu yerde. Yürüyenler genelde orta yaş ve üstü. Çoğu Ingiliz ve Fransızlar. Manzara olağanüstü, denizin rengi nefis, kısacası herşey çok güzel ve çok mutluyum. Yürüyüş sırasında sadece fotoğraf çekmek için mola veriyorum, bir de güzellikleri doya doya seyretmek için...Yorgunluk başlamıştı ki, aşağıda kayalar üzerine kurulmuş, küçük bir köy göründü, Vernazze...Köyün yukardan görüntüsü çok güzel, sandallar renk renk boyanmış ve hepsi kıyıya çekilip ters çevrilmiş. Hem hedefe varmanın hem de güzelliklerin heyecanıyla kıpır kıpır içim. Artık, gördüğüm yüzler de tanıdık, ya birbirimizin fotoğrafını çekmişiz, ya da yolda birbirimizi geçmişiz, tatlı tatlı tebessümleşiyoruz, birinci etap bitti dercesine. Bir süre etrafta dolaştıktan sonra, güzel bir restoranda öğle yemeğimi yiyorum. Sonra, bu lezzet hep damağımda kalacak ve ayni tadı bir daha yakalıyamıyacağım. Monu, limonlu hamsi salata, pesto soslu Raviolo (büyük olanlara verilen isim) ve yoresel beyaz şarap.Bu güzel keyiften sonra, yürüyüşüme devam ediyorum, hedef Corniglia...Ikinci etap  da yorucu ama tırmanma açısından rahat. Birçok kişi tamamını yürümüyor, bir etap yürüyüp trenle devam ediyor. Diğer yaygın gezi de deniz yolundan botlarla kıyıyı seyretmek. Ikinci etabı, daha rahat yürüdüm, şarabın da etkisiyle herşey iki kat güzelleşti, mutluluk dorukta. Ve yine bir kara parcası üzerine kurlmuş köy belirdi, Corniglia... Burayı fazla sevmedim, ama kahve keyfimden geri kalmadım elbette. Corniglia ve Manarola arası mevsimsel olarak yürüyüşe kapatılmıştı. Bu yüzden buradan trenle Manarola'ya geçtim. Manarola'dan son durak olan Riomaggiore'ye yürümek cok kolay. 15 dakikalık bir yürüyüs. Bu yol Via Dell'amore, aşıklar yolu. Tepeden aşağıyı seyretmek gerçekten ayrı bir heyecan. Yol boyu her yer, kilitlerle dolmuş. Hep birilerini yüreklerine kilitlemişler...Ve yol sonunda Rio Maggiore, güzel ama çok turistik. Burada bir otel var gerisi pansiyon, sunulan konaklama yerleri asla ödenecek parayı haketmiyor. Ben biraz, pahalı deyince odayı kiralayacak kişi burası Cinqueterre paran yoksa gelmeseydin deyince, gece geç saatte trene binip geceyi La Spezia'da geçirdim...Ayse-2010