29 Ocak 2018 Pazartesi

Trenle yolculuk...

Tren yolculugu, hep sevdigim yolculuk seceneklerinden biri oldu.Gecenlerde Izmir'e yataklı trenle gittim. Bu hatta benim icin bir ilkti. Eskisehir'e kadar hizli trenle, Eskisehir sonrasında ise yataklı mavi trenle devam ettim. Restoran keyfini oylesine ozlemistim ki, sırt cantamı kompartmanıma koyduktan sonra , restoranda  bir masaya oturdum. Acele etmemin nedeni, gecmiste masa bulmak zor olurdu, o yuzden. Tren hareket etti, ama acelem gereksizmis, restoran bombostu.Karnım actı ve keyif yapmaya hazırdım, menuyu istedim.Menuye baktıgımda , bellegimdeki restoranın gecmiste kaldıgını saskınlıkla gordum.Alkollu icecek yok, ya yiyecekler?Saskınlıgım devam ediyor, uc cesit sandvic, tost ve tavuk doner, pilav ustu doner ve ankara tavası dısında birsey yok.Once tost istedim, tost makinesi arızalı yanıtını aldım. Sonra ankara tava istedim.Mikro dalgada ısıtılabilecek ufak tabaklar icinde son derece sıradan, insanın istahını kapatan uyduruk bir yiyecek geldi. Uzuldum, gecmisi dusundum, lezzetli zeytinyaglı yemekler, ızgaralar, ne cok secenek vardı. Beyaz masa ortuleri ve guzel servis...Gezilerin en guzel bolumuydu restoran keyfi ama gecmiste kalmıs tum bunlar...
Donuste tedbirliydim, yiyeceklerimi aldım ,Sabah restorana gittigimde ise bu sefer manzara daha farklıydı. Havasızlıktan iceri girmek mumkun degildi. Oturacak yer de bulmak zordu, cunkı koltuklar da yatanlar vardı.Bir kez daha sasırdım ve restoranı unut Ayse dedim kendi kendime, biraz kızgın, biraz buruk ve gecmise ozlemle...
Neyseki carsaf , yastık kılıfı, ortuler pırıl pırıldı.. Umarım yıllar sonra tekrar bindigimde, yatak takımlarını da ozlemle anmam.

Ayse         :29.Ocak.2018

Gezi tarihi :Ocak 2018

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder