Lakme Operasını O'na yolladıgımda, annesi ve babasıının bu operayı sevdiklerini ve ismini bu nedenle Lakme koyduklarını yazmıstı...
Lakme Operasındaki Flower duetini Sevgili Lakme'nin anısına dinliyorum bir kez daha...
Olum haberleri her zaman sarsar...Yakın tarihte, Tarık Akan'ın olumunu duydugumda gozyaslarıma engel olamamıs ve bu denli derin hissetmeme kendim bile sasmıstım. Ve o gun bir kez daha anladım ki , insanlar kisilikleriyle hic birlikte olmasanız da benliginizde iz bırakıyorlar...LAKME de boyle biri iste...Turkiye'deki sayılı cerrah kadından biriydi...Mutevazi, gezgin, ogrenmeye acık, paylasımcı, yardımsever...Sadece birkac saatlik , Karakoy'den baslayıp Bogaz'da devam eden yuruyusu birlikte yapmıstık ve konusmustuk gezilerimizden...Seyrek de olsa ara ara yazısırdık gezilerle ilgili. Gezilerini izinlerine denk getirir, benim uzun gezmeme ozenirdi hep. Arjantin'e gitmeden once ondan bilgi almıstım. Elindeki tum bilgileri paylasır ve guzel seyler yapmaya motive ederdi cevresindekileri...En son yine gittigim yerlerden biriyle ilgili sorular sormustu bana...
Uzgunum, bugun topraga verilecek Lakme...Bu en uzun gezisi olacak O'nun..
Gidecek daha cok ulkeleri ve yazacak daha cok yazıları vardı...Sana , yazmamı istedigin sayfamdan hosca kal diyorum. Sevgili Lakme.
30.Eylul.2016
