Otobuse bindiğimiz anda, alçak tondan aryaları birisi kulağıma fisildar gibiydi. Hemen koku alan tavsan gibi araştırınca, çaprazımda oturan yaslı, gravatlı, takım elbiseli bir beyin mırıldandığını farkettim.Once sempatik bir gülüşle başladı sohbet, ''operayı cok seviyorum , aryaları her an soylerim '' deyince , arayıp ta bulamadığım bir durum .Basladık birlikte , mırıldanmaya.... Minori'de inene kadar otobüstekilerin de duyabileceği ama rahatsız etmiyecegimiz bir tonda , söyledik coşkuyla.. Sesi hala kulağımda , sanırım hic unutmayacağım...Italya'da olduğumu daha yoğun hissettirdi bana...Oyle yumuşak oyle hos bir sesi vardı ki ''mamma...''deyisi hep kulağımda kalacak...
Salerno, Amalfi kıyıları içinde beğenmediğim bir yer oldu. Belki de oburleri oyle guzeldiki, onlardan sonra sansı kalmadı. Buyuk bir liman sehri. Kalabalık, kozmopolit, biraz da ruhsuz buldum açıkçası. Biraz sehirde , biraz da limanda dolsatıktan sonra sahilde yemek yiyip, trene binerek Roma'ya geçtik....
Gezi----------2015 Mart
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder